Artykuły

"Komedia omyłek" W. Szekspira - sto dwudziesta piąta pre­miera Teatru Ziemi Mazowieckiej - zainauguruje dziś wieczo­rem 21 rok działalności tej placówki.

Będzie premierowa trema i oklaski, będą wspomnienia o pierwszych, pionierskich wę­drówkach po Mazowszu, o przedstawieniach granych w spartańskich warunkach, w okresie, gdy teatr miał swą siedzibę na wiślanej barce...

Przypomnijmy: w przeszło­ści podstawę artystycznej dzia­łalności Teatru Ziemi Mazo­wieckiej stanowił objazd. Na­czelnym zadaniem było dotar­cie z klasyczną dramaturgią polską i obcą do miejscowoś­ci, które były białymi plama­mi na teatralnej mapie.

Czekając na wydarzenie

Dziś Teatr ten w stopniu równym lub nawet większym interesuje się publicznością warszawską, prowadząc dzia­łalność objazdową według no­wych, dopiero kształtujących się zasad organizacyjnych.

Te nowe zasady organiza­cyjne oznaczają podział ze­społu aktorskiego i technicz­nego na dwie ekipy, z których jedna tworzy przedstawienia w stolicy, druga wyrusza w teren. Znaczy to również, że zarówno teren penetracji jak i ilość wyjazdów zostały ogra­niczone, gdyż: "Teatr nasz nie może występować w roli ubogiego apostoła, niosącego kultury kaganiec" - to prze­świadczenie dyrekcji.

- Nie chodzi przecież o to, by przyjechać 10 razy do jed­nej z 40 odwiedzanych przez nas miejscowości, lecz o to, by być tam raz, ale z wy­darzeniem kulturalnym. To jest sensem działania artysty­cznego i odpowiedzialność za to spadać winna na wszystkie stołeczne teatry, które - w miarę swych możliwości - po­winny wyjeżdżać do Ostrołę­ki, Ciechanowa czy Siedlec. A rola Teatru Ziemi Mazowie­ckiej - ograniczyłaby się w tym wypadku do zapewnienia im swego transportu.

Na rozległym obszarze

Myśl dobra, lecz - jak do­tąd - do wyjątków należą stołeczne teatry, które propo­zycję TZM podjęły. Ze strony teatru padło zapewnienie, że nadal pragnie on pełnić rolę promotora kultury teatralnej na Mazowszu, ale w tym ce­lu musi zacieśnić się jego kontakt z powstającymi już Towarzystwami Kultury Tea­tralnej. Lecz i ten postulat pozostanie w sferze życzeń, jeżeli kontaktu nie nawiąże się poprzez częste i znaczą­ce odwiedziny artystów tea­tralnych.

Sprawa kolejna: dyrekcja Teatru Ziemi Mazowieckiej czuwa nad adaptacją sal tea­tralnych w Ostrołęce i Cie­chanowie, czuwać będzie nad takimi pracami w innych sto­licach mazowieckich woje­wództw. I zapewne chętnie wyjeżdżać tam będzie zespół z kolejnymi premierami. Ale czy dotrą tam również wszys­cy widzowie z rozległych tere­nów.

Dla nich przygotuje teatr przedstawienia kameralne, opracowane tak, by pokazać je można było w każdej świetli­cy czy sali gimnastycznej. Ale i o tej koncepcji mówi się jeszcze w czasie przyszłym.

Każdy stołeczny teatr jest jednym z wielu, zaś Teatr Ziemi Mazowieckiej był do niedawna jedynym na Mazowszu. Dziś współpracuje z tea­trami Płocka, Łodzi, Białego­stoku czy Lublina, ale ani to, ani działalność Estrady, roz­budowana sieć dróg i udosko­nalona komunikacja, ani na­wet telewizor - rekwizyt pra­wie każdego domu - nie zwolnią go od obowiązku ob­sługiwania widza spoza War­szawy, na rozległym obszarze kilku województw. Jest to wdzięczne i ważne zadanie nowej dyrekcji TZM i całego zespołu.