Purim świętowano jak przez 2548 lat : W Muzeum Historycznym
Oddział judaistyczny Muzeum Historycznego m. Krakowa rozpoczął niezwykle interesującą formę prezentowania kultury Żydów polskich organizując obchody poszczególnych świąt żydowskich. Pierwszym obchodzonym było Święto Chanuka (Święto Odnowienia), 9 marca br. w sali Fontany Muzeum Historycznego obchodzono zaś święto Purim. Tu gwoli wyjaśnienia: Purim (hebr. losy) jest świętem upamiętniającym uwolnienie Żydów od zagłady w perskim imperium prawdopodobnie za panowania Kserksesa II (485 do 465 p.n.e). Historia Purim opowiedziana została w biblijnej Księdze Estery. Haman, minister Ahaswerusa (Kserksesa) uknuł wyniszczania Żydów ustalając datę ich zagłady na 13 Adar (ruchome święto w br. przypadające na 27 lutego). Estera, żona króla, Żydówka wstawiła się u króla za Żydami i król upoważnił ich do obrony. W wyznaczony dzień Żydzi rozgromili swych nieprzyjaciół. Następnego dnia świętowali swe zwycięstwo, a dzień nazwali Purim na pamiątkę tego, że Haman ciągnął losy. Jakiego typu losy, nie wiadomo, czy chodziło o losowanie dnia zagłady, czy losowanie ofiar, lub tych, którzy mieli ocaleć?
Świętu Purim obchodzonemu po dziś dzień towarzyszy wiele zwyczajów i nakazów. Najważniejszym momentem jest odczytanie Księgi Estery. W Muzeum Historycznym uczyniła to w sposób niepowtarzalny wybitna aktorka Danuta Michałowska (na zdjęciu), która czytała Księgę Estery w przekładzie Czesława Miłosza. Dr S. Weiss (na zdjęciu) odmówił trzy rytualne błogosławieństwa. Istnieje zwyczaj, że podczas czytania zagłusza się imię Hamana.
W Purim dozwolone są żarty, zabawa i figle odpowiadające chrześcijańskim zapustom. Taką właśnie zabawę purimową autorstwa Icyka Mangera przedstawił przybyły na gościnne występy Państwowy Teatr Żydowski z Warszawy. Był to spektakl ukazujący "dzieje pięknej i sprytnej Estery, która swoimi wdziękami oczarowała króla Achaszwejrosza i w ten sposób uratowała naród żydowski od zagłady". Bardzo ważną częścią święta jest uczta podczas której zachęca się do picia alkoholu (tego organizatorzy nie zagwarantowali...) Istnieje też obyczaj przekazywania przyjaciołom podarków i słodyczy.
