Łódź. W sobotę premiera "Don Giovanniego" w Teatrze Wielkim
Operę Wolfganga Amadeusza Mozarta reżyseruje Maria Sartova pod kierownictwem muzycznym Wojciecha Rodka. "Wesoły dramat" (dramma giocoso) kompozytora z Salzburga to opowieść o legendarnym uwodzicielu - "rozpustniku ukaranym".
Nie jest możliwe rozstrzygnąć, co jest wybitniejsze w słynnym dramma giocoso Mozarta: genialna muzyka czy absolutnie kongenialne libretto Lorenza da Pontego. Całość zdaje się być organicznie nierozerwalna.
W najnowszej inscenizacji Teatru Wielkiego w Łodzi opera "Don Giovanni" zostanie zaprezentowana w pełnej wersji praskiej wykonanej w 1787 roku i wzbogaconej dwiema ariami z kolejnego roku z wersji wiedeńskiej - arią Don Ottavia z I aktu i arią Donny Elwiry z II aktu. - I to nie z potrzeby poprawy samego Mozarta, a wręcz przeciwnie - by w jeszcze większym stopniu podkreślić jego mistrzostwo kompozytorskie - argumentuje Wojciech Rodek, dyrygent i dyrektor artystyczny Teatru Wielkiego w Łodzi.
W inscenizacji Marii Sartovej (na zdjęciu) akcja działa rozgrywa się w dwóch światach: ludzi praworządnych, szukających podpory moralnej w miłości i religii; oraz w drugim - świecie dekadenckim, pełnym erotyczno-witalnej energii i aprobaty dla radości zmysłowej, a przede wszystkim - bez poczucia grzechu. "Don Giovanni" reprezentuje dążenie do indywidualnej wolności, w której nie obowiązują już żadne prawa, tak społeczne jak i moralno religijne, i w którym niemożliwy jest dialog miedzy dobrem a złem. Ten sposób widzenia świata jest aktualny niezależnie od cywilizacji czy warstw społecznych. Maria Sartova zdecydowała się osadzić akcję spektaklu w latach 50. i 60. XX wieku, a zatem w czasach, które są niezwykle atrakcyjnie zarówno wizualnie, jak i kulturowo.
