Kielce. Świeża krew w Teatrze Żeromskiego
W sobotniej premierze Teatru im. Żeromskiego "Piosenki na pokuszenie" w głównych, śpiewających rolach wystąpiły dwie nowe aktorki - Katarzyna Gałasińska, absolwentka białostockiej szkoły lalkarskiej oraz Małgorzata Andrzejak, którą kielecka publiczność zna już z roli Marii Simpson w "Wielebnych". Obie panie chwalą sobie współpracę z kielecką sceną.
- Ma Pan swój sposób na wyszukanie ciekawych aktorów? - pyta Piotra Szczerskiego [na zdjęciu], dyrektora Teatru im. Żeromskiego Paweł Słupski.
Piotr Szczerski: - Staram się dużo jeździć po kraju - oglądać uczelniane spektakle dyplomowe, bywam na festiwalu szkół teatralnych w Łodzi. Aktorzy zgłaszają się też do mnie, wtedy zawsze z uwagą czytam ich materiały. Generalnie nie mam jednak uniwersalnego sposobu. Kieruję się intuicją, czasem decyduje też zbieg okoliczności. Różnie to bywa.
Zawiodła Pana kiedyś ta intuicja?
- Oczywiście. Wiele razy bywało tak, że aktor był u nas jeden sezon, a potem musiał odejść. To nie tylko chodzi o moją ocenę jego gry, ale ważne zdanie ma też reszta zespołu, która musi go zaakceptować. Czasem może się okazać, że dobrze zapowiadający się aktor "rozłoży" cały zespół. Ale bywa, na szczęście, i tak, że zostaje liderem i wtedy zespół nabiera energii.
Pana największe aktorskie odkrycia?
- Na pewno Viola Arlak, którą odkryłem jeszcze w czasach Teatru 38. Przez wiele lat była naszą gwiazdą. Z niedawnych odkryć wymienię Justynę Sieniawską, która po prostu podbiła kielecką publiczność. Dużo sobie obiecuje po Kasi Gałasińskiej.
Wynika z tego, że woli Pan młodych aktorów po studiach?
- Tak, bo oni wnoszą dużo entuzjazmu i energii. Poza tym trzeba pamiętać, że starsi aktorzy z reguły mają już poukładane zawodowe życie. Wtedy pozostają występy gościnne.
Ilu etatowych aktorów powinien liczyć nasz teatr?
- Optymalna liczba dla tej sceny to 20 osób. Nie ma sensu angażować więcej, bo wtedy wielu z nich grałoby zbyt rzadko.
