Artykuły

Różewicz po latach

Na scenie Teatru Powszechne­go premiera jednej z najgło­śniejszych sztuk Tadeusza Różewi­cza. Po dwudziestu z górą latach wraca wreszcie na warszawski afisz jeden z największych przebojów sce­nicznych drugiej polowy XX wieku: przełamująca obyczajowe tabu, gło­śna sztuka klasyka awangardy i pre­kursora postmodernizmu, wybitne­go poety Tadeusza Różewicza.

Opowieść zaczyna się zgoła nie­winnie: w sielskiej atmosferze małe­go dworku dorastają dwie kilkuna­stoletnie panny. Coraz silniej jednak przeżywają problemy okresu doj­rzewania. Niemały udział w tym ma­ją rzeczywiste i wyimaginowane zachowania pozostałych osób - rozma­rzonej i zgorzkniałej matki, owdowia­łej ciotki, jurnego ojca, umizgującego się do kobiet dziadka, rozleniwio­nej kucharci, a także przesiąknięta zmysłowością i erotyzmem atmosfera samego dworku. Sprawy całkowicie wy­mykają się spod kon­troli, kiedy pojawia się tam młody mężczyzna. Rodzina pragnie jedną z dziewcząt wydać za mąż. Ostentacyjną otwartością, ale i głę­boką mądrością w trak­towaniu obsesji seksu­alnych "Białe małżeń­stwo" i dziś bije na gło­wę dzieła wielu skandalizujących i trywializujących tzw. ludzkie problemy, twórców. Re­żyseruje: Grzegorz Wi­śniewski, występują: Ewa Dałkowska, Paulina Holtz, An­na Moskal, Maria Robaszkiewicz, Jo­anna Żółkowska, Stanisław Brudny, Adam Woronowicz, Kazimierz Wy-sota i Cezary Żak. Scenografię przy­gotował Jan Kozikowski.

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji