Artykuły

We wtorkowym, 25 III, bodajże wydaniu rzeszowskiej Wyborczej ukazał się artykuł autorstwa pani Magdaleny Mach pt. "Kandydat na dyrektora teatru. Polityczny czy dobry menedżer ?". Artykuł trochę mi się skojarzył z prokuratorską perorą - pisze Jan Niemaszek w Super Nowościach.

Akurat tak się składa, że teatr jako taki jest bliski memu sercu. Teatru broniłem, bronię i bronił będę, w myśl zasad, które wpoili mi moi wielcy nauczyciele. W artykule red. M.M. uderzył mnie nieco "prokuratorski ton" dotyczący namaszczenia, nadania przez komisję weryfikującą kandydatów na dyrektora Teatru im. Siemaszkowej dotyczący osoby Jana Nowary, który przejął był pałeczkę dyrektorską placówki, po zwolnionym w "tajemniczych okolicznościach przyrody" Remigiuszu Cabanie. Nie interesuje mnie to, czy do Nowary w przeszłości jakieś tam komisje miały zastrzeżenia jako dyrektora i tu Rzeszowie, i w Kaliszu. Według sądów, jest czysty. Nie interesuje mnie, bom nie prokurator. Interesuje mnie natomiast, bom obserwator, jak da sobie radę z tą materią rzeszowską teatralną, która raz po raz wymyka się spod igły kolejnych krawców. Mam tedy życzliwe rady dla Jana Nowary. By się streszczać, posłużę się cytatami z klasyków: "W teatrze nie ma demokracji" - (Jan Niemaszek), "Polska wszystko to hołota. Tylko im złota"- (S. Wyspiański "Wesele"), "Jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz"-(mądrość ludowa), "Teatr nie polityka"-(e-teatr- Instytut Teatralny JN), "Dajmy czasowi czas"- (E. Stachura). Tak więc nie osądzajmy, nie wyprzedzajmy, nie skazujmy. Nie róbmy jeszcze większej ujmy, nie szkodźmy wątłemu, schorowanemu organizmowi teatralnemu tutejszemu, który na tym etapie trochę przypomina oddział paliatywny. Odwagi, mądrych decyzji. Tego życzę Janowi N., ja, Jan N. - obserwator. Czuwam, patrzę. I do zobaczenia w teatrze. Amen i kurtyna!