Artykuły

Kaliskie Spotkania Teatral­ne są jednym z najstar­szych i najbardziej liczą­cych się przeglądów sztuki ak­torskiej w Polsce. W tym roku festiwalowej publiczności dano do obejrzenia w ciągu ośmiu dni 22 spektakle, w tym przedsta­wienia dyplomowe uczelni arty­stycznych z Warszawy, Łodzi, Krakowa i Wrocławia.

Mimo dojrzałego wieku festi­wal nad Prosną wciąż zmienia się i rozwija, o czym świadczyć może novum, jakim było połą­czenie jego inauguracji z polską prapremierą. Sztuka "Sinobro­dy - nadzieja kobiet" Dei Loher została zrealizowana przez Norberta Rakowskiego z udzia­łem nie tylko aktorów Teatru im. W. Bogusławskiego w Kali­szu, ale także Jerzego Pożarowskiego z warszawskiego Teatru Rozmaitości i tancerek Teatru Tańca "Alter", wychowanek Wi­tolda Jurewicza. Powstał spek­takl na wskroś oryginalny, w którym równie wiele mają do przekazania słowo, ruch, ta­niec, światło i dźwięk. Szkoda, że - mimo zapowiedzi - nie do­tarła na polską prapremierę autorka, jedna z najmodniej­szych obecnie dramatopisarek. Byłoby interesujące poznać jej opinię o tej śmiałej inscenizacji.

Festiwal dopiero dociera do półmetka i trudno o sumowanie wrażeń. Można już jednak stwierdzić, że zaproszenie do Kalisza przedstawień dyplomo­wych było bardzo dobrym po­mysłem. To, co przedstawili na małej i dużej scenie studenci z Państwowej Wyższej Szkoły Te­atralnej im. L. Solskiego w Kra­kowie (Ćwiczenia z Czechowa według "Trzech sióstr" oraz w "Nierządy" według "Balkonu" Jeana Geneta) daje podstawy do stwierdzenia, że o przyszłość polskiego teatru można być spokojnym. Przyjęto, że przed­stawienia dyplomowe będą oce­niane przez młodzieżowe jury, złożone ze studentów i uczniów szkół średnich. Nie znaczy to, że te dokonania uchodzą uwadze oficjalnych jurorów. Pamiętamy, że kilka lat temu komisja kon­kursowa zdecydowała się wy­różnić Kingę Preiss, podówczas dyplomantkę wrocławskiej filii PWST w Krakowie za rolę mat­ki w sztuce "Królik, królik". Być może jury obradujące pod prze­wodnictwem Mai Komorowskiej zdecyduje się na podobny krok.