Artykuły

"Jeżyce Story - Gracze" w reż. Marcina Wierzchowskiego w Teatrze Nowym w Poznaniu. Pisze Julia Rybicka na blogu FiT.pl

Pomysł utworzenia serialu teatralnego na podstawie prawdziwych historii poznaniaków przypadł mi niezwykle do gustu. Poznańskie Jeżyce dla nas, mieszkańców są miejscem dość specyficznym. To przepiękna lokalizacja, gdzie dzieją się tak zwane cuda wianki, a ludzie mieszkający tutaj przez pół wieku to naprawdę skarbnice wiedzy i postaci, których historii postanowili opowiedzieć nam twórcy Teatru Nowego.

Trzeci odcinek z edycji: "Jeżyce Story, Posłuchaj miasta" nosi tytuł "Gracze".To opowieść kilku mieszkańców, którzy mają problemy z różnego rodzaju uzależnieniami.

Serial jak zwykle rozpoczyna troszkę ekscentryczna, absurdalna opowieść o zwierzętach: tym razem o szczurach, które zamieszkują jeżycką dzielnicę. Aktorzy starej gwardii przybierają "maski" w tym wypadku "ogony" małych stworzeń, które chociaż wszystkich wkurzają, są nieodłącznym elementem życia miasta. Całej opowieści aż do ostatnich minut spektaklu towarzyszą jak zawsze świetnie przygotowane wizualizacje Darii Kopeć oraz niezwykła muzyka Michała Litwy.

Kilka różnych historii w jednym obrazku. Na początku wita nas pewien inwestor, który opowiada jak zarabia na życie oraz swojej wieloletniej przyjaźni i tego jaki wpływ miała na niego muzyka Jacka Kaczmarka. W tej roli niezwykle szybko mówiący Paweł Binkowski, znany z poprzednich części jako Peja. Zaraz za nim pojawia się ksiądz (świetny Paweł Hadyński), którego przyznaję historii nie pamiętam, jakoś tak mi umknęła, Bóg wiedzieć czemu.

Postać, która skupiła moją uwagę to hazardzista. W tej roli Dorota Abbe. Po raz kolejny twórcy pokusili się o zabieg artystyczny, który ma na celu podmiankę. W poprzednim odcinku Jeżyc, facet zagrał kobitkę, tutaj Dorota Abbe gra mężczyznę. Aktorka ma specyficzną i mocną urodę. Na końcu spektaklu, kiedy na scenie zespół składający się ze szczurów wykonuje na instrumentach zrobionych z narzędzi codziennego użytku piosenkę zaśpiewaną przez Abbe - jej męskość zatraca się w niezwykłej kobiecości. Historia hazardzisty opowiedziana ze szklącymi się oczami aktorki przyprawić może momentami o dreszcze.

Taką postacią, która daje nam chwilę odetchnąć od dramatów jest kiniarz grany przez Andrzeja Lajborka. Precyzyjnie przedstawiona opowieść o pasji do muzyki country oraz starego, dobrego kina przypomina mi historię postaci odtwarzaną przez tego samego aktora w części poprzedniej, gdzie mowa była o starym treserze słoni. Kiedy słyszę poznańskie zwroty: szneka, albo mocno zaintonowane, że jest coś "DO GÓRY" papa mi się sama śmieje. Aktor ten ma szczęście do takich moim zdaniem perełek.

Dwie kolejne historie to istne diamenty. Na scenę wjeżdża na wózku inwalidzkim Sebastian Grek, którego postać doznała wypadku podczas przemieszczania się motocyklem. To spowodowało paraliż i mężczyzna od kilku dobrych lat porusza się na wózku. Opowiada jak mu było ciężko na początku, o tym jak winił najpierw siebie, później rodzinę, a na końcu Boga. O swoich załamaniach, rozstaniach, a przede wszystkim o tym jak z tego wyszedł obronną ręką i jak poznał miłość życia, zaczął trenować rugby i jest szczęśliwy. Ta niezwykła opowieść skłania do refleksji, ale daje także nadzieję, na lepsze jutro. W życiu nie należy się nigdy poddawać. Rola mistrzowska Greka. Na samym końcu opowie nam swoją historię tanatopraktora w tej roli Mariusz Puchalski. Opowieść faceta, którego codziennym zadaniem jest upiększanie zwłok, o tym że przez znajomych postrzegany był jako wysłannik diabła i o tym, jak bardzo nadal boimy się śmierci. To jedna z poruszających najbardziej serca publiczności historia. Zamyka ona kolejny, wspaniały odcinek poznańskich Jeżyc-e Story!

Pełen pomysłów, drobnostek, gagów, czasami improwizacji, drobnych gestów, niezwykłej precyzji w odtwarzaniu ról, muzykalności, rytmu i wspaniałych aktorskich ról jest spektakl GRACZE. Dlatego nic więcej nie napiszę, zaproszę Was za to chętnie do Teatru Nowego.