Konieczność czy konformizm?
Scenariusz tego znakomitego widowiska powstał na podstawie opowiadania Jana Józefa Szczepańskiego "Za rękę" (z tomu "Mija dzień" z 1994 r.). Autor zderza w biografii bohatera indywidualne racje z szantażowaniem "historyczną koniecznością".
Lata 70. Alek, niespełniony aktor, pisze życiorys, ale bilans czterdziestu lat nie wypada okazale. Nadużywa alkoholu. Jest człowiekiem zagubionym. Na dodatek interesuje się nim SB. W drugim planie toczy się opowieść o młodym esbeku, którego ambicją jest zwerbowanie Alka. Przy wódce proponuje mu "dokumentowanie nastrojów środowiska". W przemyślanej i bardzo ciekawej inscenizacji Woldana najważniejsze miejsce zajmuje sprawa konformizmu człowieka uwikłanego w historię. Alek, podobnie jak inni bohaterowie Szczepańskiego, próbuje "sprzeciwić się nicości"; jego starania są jednak daremne. Jego gesty stają się niepotrzebne, spóźnione i banalne.
