Artykuły

Pomysł był niezły. Zagranie molierowskiego "Don Juana" mo­głoby świadczyć o odwadze i dojrzałości teatru. Nawiązanie - przez dobrze brzmiący i teatralnie napisany przekład Bohdana Korzeniewskiego, do jego sławnych i buntowniczych spektakli w Teatrze Polskim w okresie socrealizmu i w czasach popaździernikowych, wskazywać by mogło na to, że Teatr Współ­czesny sięga do najlepszych tradycji nieodległego teatru z innej wszak epoki. A konfrontacja aktorska w czasie w wykonaniu takich par jak: Czesław Wołłejko (Don Juan), Jacek Woszczerowicz (Scanarel), czy później Woszczerowicz ze Stanisławem Jasiukiewiczem, z dzisiejszymi bohaterami granymi przez Krzysz­tofa Wakulińskiego (Don Juan) i Adama Ferenca (Scanarel) mo­gła budzić autentyczne emocje tej części widowni, która pamię­tała dawne, legendarne kreacje.

Ale nade wszystko zagranie "Don Juana" mogło być dla tea­tru szansą na poważną refleksję światopoglądową. Dialog liber­tyna z Bogiem o format człowieka dawał szansę na nawiąza­nie z widownią kontaktu wcale nie tuzinkowego.

Niestety, nic z tego wszystkiego nie wyszło. Zabrakło właściwie wszystkiego. Poza drobiazgami w rodzaju maleńkich epizodów Anny Majcher, Henryka Borowskiego, czy Bronisława Pawlika. Spektakl wielkimi partiami grany jest niemal "na biało", jak­by na nie najlepszej próbie. Nie do końca doczytany, przemyśla­ny. Wakuliński bardziej tkwi w "Mistrzu i Małgorzacie" niż w "Don Juanie", Ferency, być może, w "Czonkinie". Nie prowadzą w każdym razie dialogu, który zapierałby dech i wciskał w fotel. Aleksandra Semenowicz, która tak wiele wspaniałych rze­czy robiła przez ostatnie lata z przestrzenią teatralną, tym ra­zem w maleńkiej przestrzeni "Współczesnego" nie miała właści­wie nic do pokazania.

Szczerze mówiąc, nie bardzo rozumiem, dlaczego taki spektakl w tym teatrze się znalazł. Po wielu sezonach i przedstawieniach naprawdę bardzo udanych "Don Juan" trafia tym razem w próżnię "na własne życzenie". Tak dalece nic się tego wieczora na scenie "Współczesnego" nie stało, że trudno zrozumieć, dla­czego w ogóle się zaczęło.