Kraków. W nowej premierze Bożena Adamek już 40 lat na scenie
Peter Asmussen, mistrz skandynawskich klimatów, tym razem zobaczymy jego sztukę "Za chwilę. Cztery sposoby na życie i jeden na śmierć" w reżyserii Iwony Kempy
Peter Asmussen, mistrz skandynawskich klimatów, najsłynniejszy duński współczesny dramatopisarz, współautor wybitnego filmu "Przełamując fale" w reżyserii Larsa von Triera, jest autorem wielu głośnych sztuk, m.in. "Plaży" z powodzeniem wystawianej na polskich scenach.
Tym razem zobaczymy jego sztukę "Za chwilę. Cztery sposoby na życie i jeden na śmierć" w reżyserii Iwony Kempy, znanej krakowskim widzom z nagradzanych spektakli: "Rozmowy poufne", "Intymność" i "Udręka życia" zrealizowanych przy placu Świętego Ducha. Od niedawna ta utalentowana reżyserka jest także dyrektorką Małopolskiego Ogrodu Sztuki.
"Za chwilę..." daje możliwość pięciu aktorkom do stworzenia kreacji scenicznych, kiedy krok po kroku wnikają, a my wraz z nimi, w skomplikowane koleje życia bohaterek, których opowieści prowadzą do bulwersującego i niespodziewanego zakończenia. Aktorki zapewne będą znakomicie ubrane, skoro autorką kostiumów jest Anna Sekuła.
Na krakowskiej scenie zobaczymy Bożenę Adamek, Dominikę Bednarczyk, Dorotę Godzić, Martę Konarską i Annę Tomaszewską.
Bożena Adamek [na zdjęciu], która w tym roku obchodzi 40-lecie pracy artystycznej, tak opowiada o swej najnowszej premierze: - Jeśli chodzi o debiut, to tak się składa, że właśnie
na tej scenie czterdzieści lat temu, będąc na I roku Szkoły Teatralnej, zadebiutowałam w " Weselu Figara" w reżyserii Piotra Paradowskiego. Pracując teraz z Iwonką obserwuję, jak bardzo przez te czterdzieści lat zmienił się teatr, zmieniło się aktorstwo. To są dwa różne aktorskie światy. " Wesele Figara" to było aktorstwo konwencjonalne, w dobrym tego słowa znaczeniu, aktorstwo wyraziste, na wynos, na pokaz.
Dziś preferowane jest granie skupione, wewnętrzne, w głębokiej ludzkiej prawdzie. To oczywiście nie znaczy, że dziś nie stosuje się mocnych środków wyrazu. Przed laty demonstrowało się granie, dziś jest ono uwewnętrznione i skupione na sensach. A sztuka Asmus-sena składa się z pięciu monologów, bardzo różniących się od siebie zarówno pod względem treści, jak i formy. Każdy z tych monologów dotyczy innej sfery kobiecych problemów, można nawet powiedzieć: kobiecych traum życiowych.
Moja bohaterka, Camilla, boryka się z problemem odrzucenia przez rodzinę, przeżywa wielką miłość do ojca, natomiast jest w konflikcie z matką. Czy Camilla poradzi sobie z życiem? Tak, ale też zobaczymy, za jaką cenę. Dla wszystkich aktorek to bardzo trudne zadanie, ale i fascynujące, bo każda z nas ma okazję do solowego występu i zaprezentowania możliwości aktorskich. Jestem bardzo ciekawa, jak przyjmie tę ciekawą formę przedstawienia publiczność.
Niedziela, 25 listopada, godz.19,Teatrim. J. Słowackiego
