Warszawa. Kolekcja "Zamachowski"
W wydanej przez Propagandę kolekcji DVD "Zamachowski" znalazło się pięć filmów z jego udziałem.
Nie jest typem amanta. Niewysoki, raczej charakterystyczny niż superprzystojny. Ale kiedy pojawia się w filmie - ekran zaczyna żyć. Zamachowski jest aktorem wszechstronnym. Wrażliwym i niebojącym się ryzyka.
Po dyplomie w 1985 roku trafił do Teatru Studio, pod skrzydła Jerzego Grzegorzewskiego. W jego spektaklach, m.in. "Operze za trzy grosze", "Usta milczą, dusza śpiewa", "Miasto liczy psie nosy", "Wujaszku Wani" i już w Narodowym - w "Ślubie", "Weselu", "Śnie nocy letniej" - stworzył znakomite kreacje. Świetne role wyczarował także w Teatrze Telewizji. Na dużym ekranie zadebiutował w 1981 roku w "Wielkiej majówce" Krzysztofa Rogulskiego. Potem występował w filmach Kieślowskiego, Kutza, Wojciecha Marczewskiego, Władysława Pasikowskiego, Bajona, Glińskiego, Kotlarczyk, Hoffmana i wielu innych. Grał główne role, ale też nie stronił od epizodów, z których część to prawdziwe perełki.
W wydanej przez Propagandę kolekcji "Zamachowski" znalazło się pięć filmów z jego udziałem. W "Dotkniętych" (1988) aktor gra stojącego w obliczu rodzinnej tragedii syna psychicznie chorej kobiety. "Ucieczka z kina Wolność" (1990) Wojciecha Marczewskiego to opowieść o ujarzmionych ludziach, którzy chcą wyrwać się do wolności. Zamachowski jest tu asystentem cenzora. W innym obrazie Marczewskiego pt. "Weiser" występuje jako kierownik szkoły, do której chodzą mali bohaterowie filmu. W niemieckich "Światłach" Hansa-Christiana Schmida tworzy interesującą kreację taksówkarza ze Słubic, który chcąc zarobić na sukienkę komunijną dla córki, godzi się przewozić przez granicę nielegalnych emigrantów. A prawdziwie poruszającą rolę kalekiego stróża gra w "Cześć, Tereska" Roberta Glińskiego.
Te role pokazują zaledwie część możliwości aktorskich Zamachowskiego. Ale każdy z filmów jest godny polecenia.
