Pierwszy tydzień sezonu
Zamiast felietonu kartki z dziennika Marzeny Sadochy.
Poniedziałek 3.09.2012
Początek sezonu. Na początek sezonu zawsze czytamy konstytucję. Zebranie. Uroczysta cisza. W tym roku ceremonię prowadzi Marcin Czarnik, chyba z powodu skojarzeń z Wielką Improwizacją u Strzępki. Albo z Hamletem Klaty. W każdym razie duchowość jest. Naprawdę wzruszająco robi się oczywiście przy art. 73: "Każdemu zapewnia się wolność twórczości artystycznej, badań naukowych oraz ogłaszania ich wyników, wolność nauczania, a także wolność korzystania z dóbr kultury". Jakaś aktorka płacze. Ktoś ją wyprowadza. Wiem, że to wygląda trochę jak sekciarski rytuał. W założeniu miało być zgrupowaniem motywującym przed walką. Czymś w stylu trenera motywującego boksera w ostatniej rundzie: "Napieeeerdalaj!" I różne inne niecenzuralne uwagi techniczne. W tym roku wygląda to raczej jak tłumaczenie złodzieja złapanego na gorącym uczynku: "Mam prawo do adwokata".
Wtorek 4.09.2012
Paweł Demirski napisał na fb: "Tęsknię za Lechem". Zawrzało. Nie, właśnie nie zawrzało. Żarty, żarty, wiele żartów. Bo odzew jednak jest, chociaż nikt nie potraktował tego serio. Ale myślę, że to raczej odzew na Demirskiego niż Kaczyńskiego. Przecież Paweł nie pijał z prezydentem kawy co rano, żeby tęsknić za nim w sposób dotkliwie fizyczny. Jak znam dramatopisarzy pewnie tęskni za jakąś ideą. Jak znam Pawła jest w krytycznej opozycji. A może naprawdę tęskni, ludziom należy ufać. Widzę to: Paweł wycina z prasy zdjęcia i ostrożnie wkleja do szkolnego zeszytu, Lech Kaczyński jak Brad Pitt, jak Pamela Anderson. Paweł spogląda czule na zeszyt zbudzony nagłym lękiem w środku nocy. Jeremi wolałby bajkę na dobranoc. Monika jest zazdrosna. Tyko kocica Krystyna zerka ze zrozumieniem.
Środa 5.09.2012
Szukam zdjęcia Pussy Raiot do "Notatnika". Wyrypajew nazwał je chuligankami. Białoruska gazeta współczesnymi Joannami d'Arc. Polski dziennikarz deklaruje: Wszyscy jesteśmy Pussy Raiot. Madonna miała nawet na tę okazję tatuaż. A dziewczyny mają małe dzieci. Chuliganki w takich okolicznościach każe się łagodniej. Święci nie mają dzieci. No, chyba, że na ofiarę. Ciekawe co się z nimi dzieje. Matka skazana za chuligaństwo na dwa lata budzi wątpliwości jako matka na resztę lat. Sąd powinien być konsekwentny. Taka scena: dom dziecka pełny chuligańskich dzieci Pussy Riot. Wszyskie w tych kolorowych czapeczkach. Kolacja w stołówce. Siku. Do łóżka. Już po ciemku prywatna modlitwa do świętych matek-męczenniczek. A miało być zabawnie.
Czwartek 6.09.2012
"Lodziu, kultura to jest dla prawdziwego mężczyzny jak zesłanie" powiedział przed chwilą bohater serialu Ranczo tłumacząc ukochanej różnice między stanowiskiem wójta a pracą w domu kultury.
Piątek 7.09.2012
Ewa zapytała kto jej ukradł kawę. Ja zapytałam jak ma na imię kot Strzępki. Dyrektor zapytał kto recenzuje spektakle bez oglądania spektakli. Ot, dzień jak co dzień w teatrze. (W sprawie kawy nikt się nie przyznał, w sprawie recenzowania odpowiedź jest na głównej stronie e-teatru, kot ma na imię Krystyna).
Sobota 8.09.2012
Fantazje na temat plucia jadem z wiśniami w tle.
W teatrze nie wolno aktorom gwizdać a scanariuszom upadać. Nie powinno się też recenzować spektakli bez oglądania spektakli. Takie sobie zabobony. Zdarza się jednak, że komuś wypadnie scenariusz albo recenzja. Pewnie z emocji. Na tekst wiadomo: szybko przydeptać, zamiast jadu sprawdzają się pestki wiśni. Przez okno. Wersja szalona na wakacje: plucie przez okno rozpędzonego samochodu z rozwianymi włosami. Sprawdzam ceny wiśni. Według portalu sadowniczego w tym sezonie słupków kwiatów nie zapyliło. Aaa, rozumiem. A Kmiecik się dziwił.
Niedziela 9.09.2012
Już wiem. Wiem dlaczego rząd nie realizuje deklaracji 1% na kulturę. Donald Tusk podpisując porozumienie w tej sprawie był przekonany, że rząd w tej chwili daje 2% na kulturę. ON MYŚLAŁ, ŻE PODPISUJE CIĘCIE BUDŻETOWE. Ups
