"Judyta" - czytanie performatywne na motywach "Księdza Marka" Juliusza Słowackiego
Paweł Goźliński zaproponował nowe spojrzenie na dramat Juliusza Słowackiego - o "Judycie" - czytaniu performatywnym na motywach "Księdza Marka" Juliusza Słowackiego na IX Festiwal Kultury Żydowskiej Warszawa Singera pisze Hanna Kłoszewska z Nowej Siły Krytycznej.
U niego Ksiądz Marek to człowiek na pograniczu szaleństwa, Judyta to kobieta silna, dokonująca zemsty z premedytacją, a Kossakowski to typ wulgarnie wyzywający.
Reżyser uatrakcyjnił czytanie poprzez wykorzystanie różnych form audiowizualnych: pomiędzy monologami poszczególnych postaci wyświetlane są fragment video z komentarzem Mariusza Szczygła wprowadzającym w kontekst historyczny dramatu. Natomiast monolog Ks. Marka (czytany przez Adama Woronowicza) wyświetlony na tyłach sceny, potęguje efekt wyobcowania granej przez aktora postaci.
Zamiast jednej są dwie Judyty: jedna klasyczna ( ale tylko pozornie ) i druga, która jest dla widowni nieokiełznanym głosem - w tym celu dokonane zostały różne modyfikacje głosu zbieranego przez mikrofon. Decyzja reżysera o pojawieniu się dwóch aktorek na scenie jest znacząca.
Judyta u Goźlińskiego wbrew mitowi zgwałcona, ale też nie nawracająca się na wiarę chrześcijańską, pozostaje wierną swojej zemście. Jest wieloznaczna ale jednocześnie pewna siły i mocy własnych słów, epatująca erotyzmem i czysta w swojej wierze. Reżyserowi udało się skompresować treść dramatu do paru najbardziej znanych monologów.
Mimo tego minimalizmu nie zbrakło mu między wierszami miejsca na zadanie pytań dotykających kwestii tolerancji religijnej, a raczej jej braku. Pozostawia jednak widzowi miejsce na odpowiedz, zostawiając go ( w ostatniej scenie) sam na sam z głosem śpiewająco-zawodzącej Judyty.
