Artykuły

Pięć lat temu rozstał się z nami i ze światem Janek Kociniak. Pozostawił w smutku rodzinę i wielbicieli.

Był wybitnym aktorem. Wspaniałym człowiekiem i kolegą. Ciężka choroba przerwała Jego karierę, kiedy był w najlepszej formie.

Całe swoje życie związał z Teatrem Ateneum. Marzył o nim jako student warszawskiej PWST. Kiedy w roku 1961 ukończył studia, marzenie stało się rzeczywistością. W Ateneum kształtował swoją osobowość, tam też wyrósł na aktora wysokich lotów. Ambitny, pracowity i utalentowany stworzył na tej scenie szereg niezapomnianych postaci. Za jedną z nich, Nicole w sztuce Matei Visnieca "Zatrudnimy starego clowna", w 2005 r. otrzymał Feliksa Warszawskiego. Wcześniejsze Jego dokonania to między innymi sierżant Jackson w sztuce Hemingwaya "Za rzekę w cień drzew" z Jackiem Woszczerowiczem i w jego reżyserii, Aston w "Dozorcy" Pintera, znowu z Woszczerowiczem, Gaston w "Kuchni" Weskera w reżyserii Janusza Warmińskiego, Kubuś w "Hyde Parku" Adama Kreczmara w reżyserii Zdzisława Tobiasza, Żyd Lobkovitz w "Mein Kampf" Taboriego w reżyserii Roberta Glińskiego, Vezinet w "Słomkowym kapeluszu" Labicha, Francuz w "Pannie Tutli-Putli" z Anną Seniuk, Młody Chłop w "Szewcach" Witkacego oraz Żebrak w "Balkonie" Geneta. Dwukrotnie grał w "Zmierzchu" Babla. W roku 1967 monsieur Bojarskiego u Bohdana Korzeniewskiego, a w roku 2005 Arie Lejba u Bogdana Michalika. Głęboko wzruszającą i niezapomnianą postać Posłańca z Koryntu stworzył w roku 2004 w "Królu Edypie" Sofoklesa w reżyserii Gustawa Holoubka.

Ostatnią Jego wielką rolą w roku 2006 był Mick Dowd w "Czaszce z Connemary" w reżyserii Kazimierza Kutza. Pokazał w niej całe bogactwo swojego talentu.

Wychowany przez wielkich mistrzów sceny polskiej: Stanisławę Perzanowską, Jana Kreczmara, Romana Zawistowskiego, Kazimierza Rudzkiego, Ludwika Sempolińskiego, Zofię Mrozowską i Halinę Mikołajską wziął od nich wszystko, co najlepsze. Dbał o słowo i piękno języka polskiego.

Jego talent sprawdzał się w różnych gatunkach sztuki. Występował w teatrze, filmie i na estradzie. Grywał role charakterystyczne w dramatach, komediach, komediach muzycznych, operetkach, a także produkował się na estradzie. Współpracował z Kwadratem, Syreną, Operetką Warszawską i Teatrem Muzycznym "Roma". Wszędzie zaznaczał swoją osobowość. Kochał życie, świat i ludzi. Był optymistą i dobrym człowiekiem.

Ogromną popularność przyniosły Mu seriale telewizyjne "Złotopolscy" i "Samo życie".

W kinie debiutował w roku 1959 jeszcze jako student u Stanisława Różewicza w filmie "Miejsce na ziemi". Grywał w licznych filmach, a wśród nich w "Rękopisie znalezionym w Saragossie", w "Lalce", "Komediancie", "Ubu król", "Paryż - Warszawa bez wizy" i "Misiu". Ostatni raz zagrał w filmie Stanisława Tyma "Ryś". Występował w Polskim Radiu i w spektaklach Teatru Telewizji. Ogromną popularność przyniósł Mu także "Wielokropek" we współpracy z Janem Kobuszewskim.

W roku 2004 odcisnął swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Odszedł w pełni sił twórczych.