Teatr Modrzejewskiej. Gramy dla was
ranglinks cieszy się z każdego manifestu, są one przecież pożywką dla każdego teoretyka. chociaż manifest tworców Teatru Modrzejewskiej jest kiepski, intelektualnie nie wciagajacy, to ma w sobie jakis przeciez liryzm, rozkoszna naiwność, ze istnieje jeszcze grupa rycerzy swietego grala - czytamy w blogu ranglinks
ranglinks cieszy się z każdego manifestu, są one przecież pożywka dla każdego teoretyka. niezależnie od formy (czy manifestem nie bylo w-dresach-wystąpienie reżyserki strzępki, sezon 'znacie-znamy' i jego sequel 'znamy znamy wałbrzyskiego teatru, (u)pupiający gest aktorki szczepkowskiej, każdy spektakl, każdy sezon teatralny, każdy plakat do spektaklu, w sumie trudno powiedzieć, co manifestem współcześnie nie jest), każdy manifest wprawia ranglinks w stan dobrego humoru. zaś takie, które zaliczyć można do manifestów sensu stricto ranglinks uwielbia. chociaż manifest twórców teatru modrzejewskiej jest kiepski, intelektualnie nie wciągający, to ma w sobie jakiś przecież liryzm, rozkoszna naiwność (ktora ranglinks kojarzy z naiwnością dostrzegana w obrazach celnika rousseau), ze istnieje jeszcze gdzieś piękny świat (teatr opowieści) i istnieje jeszcze grupa rycerzy świętego grala (Leszek Bzdyl, Andrzej Celinski, Piotr Cieplak, Lukasz Czuj, Agnieszka Glinska, Pawel Kamza, Marcin Liber,Lech Raczak, Ondrej Spisak, Piotr Tomaszuk, Adam Walny, Linas M. Zaikauskas), która to piękno odnajdzie. i chociaż wypowiedz programowa anonimowych twórców legnickiego teatru (smutno, ze nikt się nie podpisał, co to za wartosci, których nie sygnuje sie własnym nazwiskiem) przez kilka (dwa, trzy) tygodnie bedzie omawiana przez środowisko teatralne, chociaż krzysztof varga dostał, to co chciał czyli coś na kształt debaty publicznej (na przecież mizernym poziomie), to wyprawa w poszukiwaniu piękna jest, jak każda wyprawa w poszukiwaniu straconego czasu, skazana na klęskę. najważniejsza jest w niej sama opowieść.
