Stary Browar w nowym świetle?
Według mnie, grupa stawia pytanie o to, w jakim charakterze pojawiają się ludzie w Starym Browarze? Odbiorców sztuki, czy konsumentów, którzy przyszli jedynie na zakupy? - o "Pasażu" Annas kollektiv prezentowanym na XXI maltafestival poznań pisze Katarzyna Krzywicka z Nowej Siły Krytycznej.
Szwajcarska grupa Annas kollektiv składa się z tancerzy, architektów i filmowców. Martin Bősterli, Anna Bűrgi, Boris Hitz, Katrin Oetti i Deborah Suhner tworzą wydarzenia o charakterze site-specific - zależne od miejsca, w którym się odbywają, zainspirowane nim i jego architekturą, którą wykorzystują jako scenografię. Okazję, by ich poznać, mieliśmy w 2008 roku na Finisażu Stadionu Dziesięciolecia w Warszawie. Artyści w widowisku "Palowanie" wykorzystali bryłę stadionu i powstający wkoło niej plac budowy.
W tym roku Annas kollektiv znów odwiedził Polskę - podczas trwającego w Poznaniu Festiwalu Malta można oglądać ich najnowszy projekt zatytułowany "Pasaż", dla którego inspiracją jest Pasaż Szachownica w Starym Browarze - miejscu, gdzie funkcjonują obok siebie sklepy i galerie sztuki, restauracje i sale teatralno-taneczne. Dzięki usytuowaniu wydarzenia w takiej przestrzeni, grupa daje poznańskiej publiczności możliwość spojrzenia świeżym okiem na galerię, do której zagląda zapewne każdy mieszkaniec tego miasta, zaś widzom spoza Poznania starają się pokazać potencjał budynku. Artyści wykorzystują jego dziedziniec, Pasaż Szachownicę oraz oszkloną część Starego Browaru, przez którą widzowie obserwują wydarzenia wewnątrz galerii.
W działaniach Annas kollektiv ważną rolę odgrywają multimedia - na budynku wyświetlone są projekcje, za pomocą których pokazana jest m.in. przemiana tego miejsca z zielonego, pełnego drzew parku w ceglasty gmach (zdjęcie liści, następnie cegieł). To odzwierciedlenie opozycji pomiędzy naturą a cywilizacją. Relacja ta potem przybierze konkretniejszy wymiar, ponieważ skupi się na zależności żywy człowiek - gmach. Projekcje są jedynie dopełnieniem całości, którą przecież tworzy ruch - sekwencja powtarzających się czynności wykonywanych precyzyjnie i w sposób zsynchronizowany. Czworo tancerzy na szachownicy przypomina pionki w grze, które zostają w końcu zdominowane przez maszynerię cywilizacyjną, zabrane przez rozświetlone drzwi budynku do jego środka. Zdaje się, że Stary Browar pochłania ludzi, a potem każe im pokonywać ciągle te same trasy. A może chodzi o układ galerii handlowej - wędrówkę wyznaczają tam kolejne sklepy, człowiek krążąc od jednego do drugiego zatacza koła, wraca do punktu, gdzie rozpoczął drogę. W relacji żywa istota - gmach to budynek wygrywa starcie - przytłacza, wciąga człowieka, narzuca trasę. Z drugiej strony został przecież wybudowany, by służyć rozrywce (z czym skojarzyć można zabawę tancerzy - poruszanie się razem z drzwiami obrotowymi w rytm melodii pozytywki lub cyrkowej karuzeli).
Stary Browar jest miejscem, gdzie spotyka się komercja i sztuka. Zatem rozwiązanie sporu, która z form rozrywki jest ważniejsza w życiu korzystających z niego ludzi, to klucz do odczytania "Pasażu". Członkowie Annas kollektiv "zdobywając" kolejne piętra gmachu, unosząc się coraz wyżej i wyżej (projekcja pokazuje wspinanie się ich po ściankach skautowskich) pokazują próbę wybicia się ponad zwykłych zjadaczy chleba, którzy na projekcji pokazani są jako obojętni na artystów funkcjonujących w przestrzeni tego gmachu. Tancerze są zatem reprezentantami ludzi nastawionymi na odbiór sztuki. Według mnie, grupa stawia pytanie o to, w jakim charakterze pojawiają się ludzie w Starym Browarze? Odbiorców sztuki, czy konsumentów, którzy kierują swoje kroki jedynie po zakupy?
A może da się połączyć oba zajęcia? Stary Browar daje możliwość obcowania z kulturą wysoką w drodze po codzienne sprawunki. Szwajcarscy artyści w "Pasażu" wyraźnie stawiają pytanie, czy i w jaki sposób potrafimy z tego korzystać.
