Punk Klata i "Nakręcana pomarańcza"
- Będąc 12-latkiem, wygrał konkurs dramaturgiczny sztuką "Zielony słoń" i został zaproszony na warsztaty dramatopisarskie do Australii, gdzie wystawiono jego sztukę po angielsku - o reżyserze JANIE KLACIE przed premierą "Nakręcanej pomarańczy" w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu (23 kwietnia).
Jutro [23 kwietnia] na scenie Wrocławskiego Teatru Współczesnego oczekiwana w całej Polsce premiera "Nakręconej pomarańczy" wg powieści Anthony'ego Burgessa. Reżyserem jest Jan Klata z przyklapniętym irokezem.
Nie rozstrzygniemy: jest punkiem czy może punka udaje? Ma wszechstronną wiedzę literacką i muzyczną. Rzeczywiście jest mu bliska punkowa filozofia nicości czy tylko tak się nosi? Ma opinię buntownika i prowokatora, ale świetnie się czuje w strukturach zramolałego polskiego teatru i chętnie przyjmuje od niego honory. Do pracy wybiera sceny, które wybijają się ponad nadwiślańsko-nadodrzańską magmę.
Jako dziecko zapowiadał się lepiej niż bardzo dobrze. Będąc niewinnym 12-latkiem, wygrał konkurs dramaturgiczny sztuką "Zielony słoń" i najpoważniej w świecie ucznia piątej klasy podstawówki zaproszono na warsztaty dramatopisarskie do... Australii, gdzie też wystawiono jego sztukę po angielsku. Teraz jako reżyser z wałbrzyską "... córką Fizdejki" jedzie do Berlina.
Pytany, co na nim zrobiło największe wrażenie, odpowiada, że spotkanie z Krzysztofem Kieślowskim. Grał u niego rólkę kolędnika w "Dekalogu 3". Miał lat piętnaście. - Wtedy zobaczyłem, że warto stać za kamerą - mówi.
Na razie za kamerą nie stanął, ale to kwestia czasu. Skończył snobistyczne Liceum Batorego w Warszawie i dostał się na reżyserię. Dyplom zdobywał pod skrzydłami Krystiana Lupy. - Nie jestem Lupoidem - od razu protestuje. Kiedy skończył reżyserię, proponowano mu, żeby kręcił filmy pornograficzne. Zapierał się i był na utrzymaniu żony - Justyny Łagowskiej, która jest scenografem. Mają trzy córeczki.
