Artykuły

"Mewa" w Teatrze Narodowym.

Teatralna uczta. Agnieszka Glińska nie stara się Czechowa na siłę uwspółcześniać, nie demoluje tekstu, nie dopisuje nowych znaczeń. Jest reżyserem precyzyjnym, dba o szczegóły, wnikliwie czyta tekst, uważnie obserwuje ludzi, widzi nasze słabości, śmiesznostki. Jej spektakl - bardzo intensywny - ma gorzki smak, ale to też - jak chciał sam Czechow - brawurowa komedia.

"Darkroom" w Och-teatrze

Komedia. Lekka, błyskotliwa i świetnie grana. Przemysław Wojcieszek, sięgając po tekst Rujany Jeger, przeniósł akcję tej bałkańskiej opowieści w polskie realia, do Warszawy. Rzecz dzieje się tuż po wyborach prezydenckich. Na polską rzeczywistość patrzymy oczami pary 30-latków Lenki i Roberta. To osoby, które przyjechały do stolicy z małego miasteczka i próbują sobie tu ułożyć życie. Nie jest im łatwo. Ona jest korektorką w gazecie, on jest grafikiem, ale od roku bezskutecznie szuka pracy w zawodzie. A tymczasem w ich niewielkim mieszkaniu pojawiają się dwie barwne postaci: dziadek Stanisław, który jest członkiem rodziny Radia Maryja, i przyjaciel Lenki - Łukasz, gej, mistrz karaoke.

Wojcieszek, twórca "Made in Poland", jak mało kto dziś w teatrze potrafi w sposób dotkliwy, a jednocześnie niepozbawiony optymizmu opowiadać o naszej szarej rzeczywistości. I o ludziach, którzy mimo wszelkich przeciwności walczą o uczucia i godność.

"Pippi Pończoszanka" w Teatrze Dramatycznym.

Rzadka okazja, aby zobaczyć ten jeden z najlepszych warszawskich spektakli familijnych, entuzjastycznie przyjmowany przez dzieci, rodziców i teatralnych recenzentów. 0 inności, nieskrępowanej wyobraźni, samotności. W roli Pippi rewelacyjna Dominika Kluźniak, która za tę rolę dostała sporo nagród, m.in. przyznawaną przez miesięcznik "Teatr" Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza.