0 tancerzu
O spektaklu "Święta wiosna. Opowieść tancerza" Opery Narodowej w Warszawie prezentowanym podczas Festiwalu Hoffmanowskiego w Poznaniu pisze adr.
Od śmierci legendarnego tancerza, Wacława Niżyńskiego, minęło 51 lat. Ukazały się długo oczekiwane dzienniki i... Krzysztof Zaleski napisał rzecz: "Święta wiosna. Opowieść tancerza". Widać, że za tym spektaklem stoi raczej człowiek teatru a nie choreograf. Ale zabrakło mu uporu i konsekwencji. Nie bardzo wie, czy chce stworzyć na scenie opowieść fabularną, czy raczej postrzępioną. Nie do końca wiadomo, czy bardziej interesuje go eksperymentowanie, czy robienie teatru po bożemu, łącząc tekst wygłaszany przez Mężczynę - zdaje się samego Niżyńskiego albo jego alter ego (gra go Krzysztof Kolberger) z wstawkami baletowymi. Kolbergerowi, niestety, nie udało się zbudować napięcia, nie udało się związać słowa z tańcem.
Niewątpliwym atutem spektaklu są fragmenty "Święta wiosny" w choreografii Emila Wesołowskiego. Muzyka Strawińskiego udowodniła, że jest wieloznaczna i bardzo plastyczna. W takim samym stopniu oddaje emocje łączące dwóch mężczyzn, jak i odgłosy wojny. Tancerza gra w spektaklu Sławomir Woźniak, w przeszłości uczeń poznańskiej szkoły baletowej, dziś solista Opery Narodowej w Warszawie.
